Has been reviewed?
Nei
Content paragraphs

2

Byggingarsamvinnufélag símamanna. Tilkynning um að greiða skuli viðbótarframlag vegna eignar í fjölbýlishúsinu að Birkimel 6, 28. nóvember 1948.

Staðfesting Ólafs Th. Guðmundssonar vegna úthlutunar fjárhagsleyfis til að byggja íbúðarhús á lóðinni Landholtsvegur 170, 17. ágúst 1949.

Minnismiði, án árs.

Yfirlýsing Hans Kragh um að hann sjái um afborganir af lánum og vaxta af íbúð sinni að Birkimel 6B, 3. hæð til hægri, 31. maí 1951.

Byggingarsamvinnufélag símamanna. Yfirlýsing um að félagið hafi tekið á leigu lóðina nr. 6, 6A og 6B við Birkimel til byggingar fjölbýlishúss vegna félagsmanna, 16. júní 1966, ljósrit.

Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins. Skuldabréf á nafni Hólmfríðar Kragh, 20. júní 1966 og veðleyfi í íbúðinni 6B, 3 hæð til hægri, við Birkimel, 1. júní 1966.

Yfirlýsing þeirra Kristólínu Kragh, eiganda íbúðar á 1. hæð til vinstri og Hans Krag, eiganda íbúðar á 3. hæð til hægri, Birkimel 6B, um að þau víxli herbergjum í risi og kjallara sem íbúðunum fylgja, 21. nóvember 1972.

Erfðafjárskýrsla Kristólínu Kragh, 1. ágúst 1973, ljósrit.

Borgarfógetinn í Reykjavík. Staðfesting á því að börn Kristólínu Kragh yfirtaki íbúðina að Birkimel 6B, 1. hæð til vinstri, 9. október 1973.

Kaupsamningur. Kristján Ólafsson kaupir íbúðina að Birkimel 6B, 1. hæð til vinstri, af erfingjum Kristólínu Kragh, 10. október 1973.

Afsal. Eigendur íbúðarinnar að Birkimel 6B, 1. hæð til vinstri afsala sér eigninni til Kristjáns Ólafssonar, 22. mars 1974.

Söfnunarsjóður Íslands. Veðbandslausn vegna íbúðarinnar að Birkimel 6B, 3 hæð t.h.,2. febrúar 1977.

Byggingasjóður ríkisins. Hans Kragh tekur íbúðarlán með veði í Birkimel 6B, 3 hæð til hægri, 17. mars 1978.

Byggingasjóður ríkisins. Hans Kragh tekur íbúðarlán með veði í Birkimel 6B, 3. hæð t.h., .3. apríl 1978.

Borgarfógetinn í Reykjavík. Erfðafjárskýrsla Hans Kragh, 22. maí 1979.

Skiptayfirlýsing. Staðfesting frá Hólmfríði Kragh að hún eigi ein íbúðina að Birkimel 6B, 3 hæð til hægri, 27. nóvember 1979.

Úrskurður Kjararáðs vegna Adolfs Guðmundssonar og Hans Kragh, 29. nóvember 1972.